ویگوتسکی، لیوف (۱۸۹۶ـ۱۹۳۴)
ویگوتْسکی، لیوف (۱۸۹۶ـ۱۹۳۴)(Vygotsky, Lev)
روان‌شناس روس. کار او در زمینه زبان و رشد آن بر این فرض استوار است که فرآیندهای شناختی عالی حاصل رشد اجتماعی‌اند. او در آثار خود بر تأثیر عوامل تاریخی، فرهنگی و اجتماعی در رشد شناختی تأکید می‌کرد و معتقد بود که زبان مهم‌ترین ابزار نمادی است که براثر زندگی اجتماعی پدید می‌آید. ویگوتسکی در اورشا[۱]، در بلاروس فعلی، زاده شد. در دورۀ فعالیت علمی کوتاه‌مدت خود به کار در زمینه‌های گوناگون، مخصوصاً تحلیل روان‌شناختی هنر و افسانه‌ها؛ روان‌شناسی کودک، ازجمله مشکلات کودکان ناشنوا و عقب‌مانده ذهنی؛ و تحلیل روان‌شناختی بزرگسالان مبتلا به صدمات مغزی پرداخت. عمده‌ترین آثار او عبارت‌اند از تفکر و زبان[۲] (۱۹۳۷)،گزیدۀ مطالعات روان‌شناختی[۳] (۱۹۵۶)، و رشد فرآیندهای عالی ذهنی[۴] (۱۹۶۰).