پارک جوان
پارک جوان (La Jeune Parque)
شعری از پل والری، به زبان فرانسوی، سروده شده در ۱۹۱۷. این شعر، که یکی از درخشان ترین شعرهای والری به‌شمار می رود، بحث ها و مجادلههای بی شماری برانگیخت. والری، پس از چندین سال سکوت، به‌درخواست مکرر دوستانش، ازجمله آندره ژید، درصدد برآمد تا اشعار پراکندهاش را گرد آورد و در مجموعهای به‌چاپ برساند. در جریان این کار، به الزام خودخواستۀ نشستن و شعری‌ساختن تن داد و پارک جوان را سرود و به ژید تقدیم کرد. نسخه های چاپ نخست به سرعت نایاب شد و آن را یکی از زیباترین شعرهای زبان فرانسوی دانستند. پارک جوان شرحِ گذاری یک‌شبه است از وضعیتی روانی به وضعیت روانی دیگر. الزام به نوشتن شعر، پارک جوان را از ویژگی های شعر ناب دور کرده است. یکی از موارد بحث‌برانگیز در باب این شعر نیز همین بوده است.