پلی تونالیته
پُلی‌تونالیته (polytonality)
در موسیقی، هم‌پوشانی چند بخش آوایی با گام‌های مختلف، که به‌خصوص با داریوس میّو[۱] پیوند دارد، که سرناد[۲] مینیاتوری‌اش برای ارکستر (۱۹۱۷ـ۱۹۲۲) تا شش گام ماژور را در خود ترکیب کرده است. انطباقِ دو گام بر یکدیگر را بای‌تونالیته (دوتونالیته‌ای) می‌نامند. این جلوه همانند مرکب‌سازی به گوش اجازه می‌دهد روی هر یک از بخش‌های آوایی به‌دلخواه متمرکز شود، اما در شکل ترکیبیِ خود چندان یک‌دست نمی‌نماید.