پوسیدون
پوسِیدون (Poseidon)
(نپتون[۱] در اساطیر روم) در اساطیر یونان، خدا[۲]ی اصلی دریاها، برادر زئوس[۳] و پلوتون[۴]. به‌اتفاق برادرانش پدرشان، کرونوس[۵]، را از قدرت به زیر کشیدند و قلمرو او را میان خود تقسیم کردند؛ درنتیجه، دریاها سهم پوسیدون شد. شوهر آمفیتریته[۶] بود و از او صاحب دریامردی[۷] به نام تریتون[۸]، خدای دریا، و سیکلوپی[۹] به نام پولوفموس[۱۰] شد. سلاحش نیزه‌ای سه‌شاخه بود و ارابه‌اش را هیولاهای دریایی[۱۱]، نیمی اسب و نیم دیگر مار، می‌کشیدند. قصرش در اعماق دریا در نزدیکی آیگای[۱۲] در اِئوبویا[۱۳] قرار داشت. ابتدا او را در مقام همسر زمین می‌پرستیدند، اما بعدها به‌صورت خدای زمین‌لرزه و نهرهایی از آب شیرین درآمد که زمین را بارور می‌کنند. پوسیدون را خدای اسب‌ها نیز می‌انگاشتند و احتمالاً او را در هیئت اسب در استپ‌های خاستگاه آیین او می‌پرستیدند و عقیده داشتند که سوارکاری را به انسان آموخته و پدیدآورندۀ نژاد اسب و خودش حامی خاص آن بوده است. در افسانه‌های آتیکا[۱۴]، از پوسیدون به‌‌منزلۀ خالق نخستین اسب در جنگ با ایزدبانو آتنا[۱۵] بر سر حمایت از آتن یاد شده است؛ آتنا زیتون را آفرید و بر آتن ظفر یافت. پرستشگاه اصلی پوسیدون در موکاله[۱۶] در آسیای صغیر بود و در آن‌جا مردم ایونی[۱۷] جشن‌های پانیونیا[۱۸] را به افتخار او برپا می‌کردند.