پولوکراتس
پولوکْراتِس (Polycrates)
جبّار ساموس[۱] (حک: ح ۵۴۰ تا ۵۲۲پم). نیروی دریایی قدرتمندی مرکب از ۱۰۰ کشتی تشکیل داد و قدرتی بیرقیب در حوزۀِ اژِه[۲] شد. از حامیان طرحهای ساختمانی بلندپروازانه و شاعرانی چون آناکرِئون[۳] بود. حدود ۵۲۲پم ایرانیان او را مصلوب کردند. روایت است که برای دفع بلا ناچار میبایست ارزشمندترین دارایی خود را به دور میانداخت؛ او انگشتر محبوبش را به دریا افکند ولی آن را در شکم ماهی باز یافت.