کاتبی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کاتِبی
(یا: کردی؛ کادبی) بالاپوش، نیم‌تنۀ کوتاه و نوعی کت رایج از دورۀ صفوی. این نیم‌تنه را به مناسبت فصل با آستین یا بی‌آستین می‌پوشند؛ با آستین و جلوبستۀ آن را کاتبی و جلوباز و بی‌آستین آن را کردی می‌نامیدند و روی قبا یا جبه پوشیده می‌شد. بالاتنۀ این بالاپوش تنگ و چسبان، دامن آن فراخ و کلوش است، از ماهوت یا اطلس ضخیم زر تار یا پوست سمور می‌دوزند، آن را با یراق یا توری یا قلابدوزی مزین می‌کنند. رویه و آستر با هم هماهنگی دارند. در زمستان آستر را با پوست خز یا پوست بره می‌دوزند. دگمه دارد ولی آن را نمی‌بندند. این نیم‌تنه‌ها در نیمۀ اول قرن ۱۱ق جایگزین جبه یا ردا شدند.