کاربراتور
کاربُراتور (carburetor)
![](/images/thumb/3/34/35031700-1.jpg/300px-35031700-1.jpg)
![](/images/thumb/9/99/35031700-2.jpg/300px-35031700-2.jpg)
![](/images/thumb/f/f6/35031700-3.jpg/300px-35031700-3.jpg)
![](/images/thumb/e/e7/35031700.jpg/300px-35031700.jpg)
(یا: سوخت آما) وسیلهای برای آمیختن سوخت و هوا، بهمنظور سوختن در موتور احتراق داخلی. کاربراتور بنزین مایع را به قطرههای بسیار ریزی شبیه پودر تبدیل میکند. جریان هوا بنزین پودرشده را با خود به سیلندرهای موتور میبرد و در آنجا، مخلوط بنزین و هوا بهکمک جرقۀ شمع مشتعل میشود و میسوزد. از آغاز قرن ۲۰، کاربراتور جزیی از موتور احتراق داخلی بوده است. از ۱۹۸۵ بهبعد، در اغلب خودروهای مسافری و وانتها، کاربراتور جای خود را به اَنژِکتور (سوختپاش) داده است که کارآمدتر است و سوخت را با روش کنترل رایانهای به داخل سیلندرها میپاشد. موتورهای دیزل از ابتدا با انژکتور کار میکردند. اکنون کاربراتور فقط روی اتومبیلها و وانتهای بنزینسوزِ قدیمی دیده میشود، اما استفاده از کاربراتور در موتور قایق و هواپیما و بعضی وسایل نقلیۀ ورزشی، مانند جت اسکی و موتورسیکلت، هنوز متداول است.