کاروند
کاْروَنْد
کتابی به زبان فارسی میانه، مشتمل بر قواعد فن بلاغت، از مؤلفی ناشناس. نسخه‌ای از آن در دست نیست. در کتاب‌های عربی قرون نخستین دورۀ اسلامی اشارات بسیاری به تبحرّ ایرانیان، به‌ویژه مردم پارس، در فن بلاغت و کتاب‌های گوناگون آنان در این باره نظیر عهد انوشروان و خدای‌نامه شده است. جاحظ در البیان و التبیین می‌نویسد که کتاب کارْوَند نمونه‌هایی از سخنان بلیغ را دربرداشته است و کسی که سودای دستیابی به کمال بلاغت در سر می‌پرورد و بر آن است که کلمات نادر و غریب را بشناسد و در علم زبان مهارت پیدا کند، ناگزیر است که این کتاب را بخواند.