کاسیرر، ارنست (۱۸۷۴ـ۱۹۴۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کاسیرِر، اِرْنِسْت (۱۸۷۴ـ۱۹۴۵)(Cassirer, Ernst)

کاسيرِر، اِرْنِسْت
اِرْنِسْت کاسیرِر
Ernst Cassirer
زادروز 1874م
درگذشت 1945م
ملیت  آلمانی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در دانشگاه‌های برلین، لایپزیگ، مونیخ، هایدلبرگ و ماربورگ
شغل و تخصص اصلی فیلسوف
آثار  زبان و اسطوره (1925)؛ فلسفۀ روشنگری (1932)
گروه مقاله فلسفه ، منطق و کلام

فیلسوف نوکانتی آلمانی. پس از تحصیل در دانشگاه‌های برلین، لایپزیگ[۱]، مونیخ، هایدلبرگ[۲] و ماربورگ[۳] و تأثیرپذیرفتن از مکتب نوکانتی[۴]، از ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۸ به بازبینی و شرح و تعلیق آثار کانت پرداخت. در ۱۹۱۹ کرسی استادی فلسفه را در دانشگاه هامبورگ به‌دست ‌آورد و از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳ ریاست دانشگاه را به‌‌عهده داشت. سپس در دانشگاه‌های آکسفورد (۱۹۳۳ـ۱۹۳۵‌)، گوتبورگ (یوتبوری)[۵] سوئد (۱۹۳۵ـ۱۹۴۱)، ییل[۶] امریکا (۱۹۴۱ـ۱۹۴۴) و پس از آن تا زمان مرگ در دانشگاه کلمبیا به‌تدریس پرداخت. کاسیرر در آثارش عمدتاً به بررسی چگونگی شناخت ما از متعلقات معرفت و اعتقاد (مسائل استعلایی) و نظریۀ معرفت علمی[۷] می‌پردازد. او که بیش از همه از کانت و به درجاتی کمتر از هگل[۸] و هوسرل[۹] متأثر بود، فلسفۀ کانتی را در حوزه‌های جدیدی گسترش داد و کوشید آن‌ را به نظریه‌ای کلی دربارۀ فرهنگ تبدیل کند. در فلسفۀ صورت‌های سمبلیک[۱۰] (۱۹۲۳ـ۱۹۲۹‌) به وجود مفاهیمی قائل است که نحوۀ تجربه و فهم ما از جهان طبیعی را در تجلیات گوناگون فرهنگ تعیین می‌کنند؛ این تجلیات فرهنگ، صور اندیشۀ اسطوره‌ای، تاریخی و عملی هستند که کشف آن‌ها با بررسی و مطالعه صور زبان امکان‌پذیر است. از دیگر آثار اوست: جوهر و کارکرد[۱۱] (۱۹۱۰)؛ زبان و اسطوره[۱۲] (۱۹۲۵)؛ فلسفۀ روشنگری[۱۳] (۱۹۳۲).

 


  1. Leipzig
  2. Heidelberg
  3. Marburg
  4. neo-Kantian school
  5. Göteborg
  6. Yale
  7. theory of scientific knowledge
  8. Hegel
  9. Husserl
  10. The Philosophy of Symbolic Forms
  11. Substance and Function
  12. Language and Myth
  13. Die Philosophie der Aufklärung