کاشانی، حاجی میرزا جانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کاشانی، حاجی میرْزا جانی ( ـ 1268ق)

از اوّلین مریدان سیدعلی‌محمد باب و نویسندۀ کتاب نقطۀا‌لکاف‌. در 1263ق، هنگامی که‌ باب‌ را تحت‌الحفظ‌ از اصفهان‌ به‌ آذربایجان‌ می‌بردند، یک شب در کاشان مهمان حاجی میرزا جانی و برادرش،‌ حاجی میرزا اسماعیل‌ ذبیح، شد. در جریان جنگ‌های قلعۀ‌ طبرسی (1264 تا 1265ق)‌ اسیر شد و در آمل‌ به‌زندان افتاد و‌ پس‌ از مدتی حبس‌، آزاد شد. حاجی میرزا جانی با باب‌ و میرزا یحیی و میرزا حسینعلی و سایر مشاهیر بابیه آشنایی و ارتباط‌ داشت‌ و حوادث‌ تاریخی 7 سال‌ اول‌ پیدایش باب‌ را در کتاب‌ نقطۀالکاف ‌درج‌ کرده است‌. وی را در جریان مجازات سوء قصدکنندگان به ناصرالدین‌شاه در 1268ق به تاجران و بازرگانان تهران دادند و آنان نیز او را کشتند.