کامیاروند

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کامیارْوَند

طایفه‌ای بزرگ از مردم دیلمان گیلان در قرون ۸ـ‌۹ق. رؤسای این طایفه از بزرگان دیلمیان به‌شمار می‌آمدند و نزد حاکمان گیلان اعتباری داشتند. در ۸۱۹ق، میان دیلمیان و سیدرضی کیا، حاکم لاهیجان، اختلاف پیش آمد و سیدرضی که ظاهراً قدرت مقابلۀ مستقیم با دیلمان را نداشت، پس از توافق با سرداران گیل و جلب همکاری آنان، چند هزار جنگجوی دیلمی را به بهانه‌ای به کنار سفیدرود کشانید. در لحظۀ موعود، جنگجویان گیل، بر آن یورش آوردند و نزدیک به ۳هزار نفر از دیلمیان را کشتند. مهدی‌ کیا کامیاروند، یکی از بزرگان این طایفه که در خدمت کیاییان لاهیجان بود، از این قتل عام جان به‌در برد و با جمع‌آوری دیلمیان به جنگ و گریز با قوای سادات کیایی برخاست و حامد جیره ولایتی فقیه را به امارت برکشید و مردم را به پیروی از او فراخواند. او چندبار بر قوای سادات کیایی غالب آمد و یک‌بار نیز از مقابل آنان به قزوین گریخت و با جمع‌آوری قوا دوباره به دیلمان و اشکور بازگشت و سرانجام مغلوب شد و به شیخ حاجی طارمی، کوتوال قلعۀ طارم (قلعۀ شمیران) پناه برد و در همان‌جا با توطئۀ شیخ حاجی به‌قتل رسید.