کانتمیر، آنتیوخ (۱۷۰۸ـ۱۷۴۴)
کانتِمیر، آنتیوخ (۱۷۰۸ـ۱۷۴۴)(Kantemir, Antiokh)
دولتمرد روس و نخستین شاعر غیرمذهبی روسیه، و از نویسندگان برجستۀ مکتب کلاسیک. در قسطنطنیه[۱] (استانبول کنونی) به‌دنیا آمد. مهم‌ترین اشعارش دو هجونامه است که در ۱۷۲۹ـ۱۷۳۱ در تقبیح مخالفان اصلاحات پطر کبیر[۲] سرود. از ۱۷۳۳ تا ۱۷۳۶ سفیر کشورش در انگلستان، و از ۱۷۳۶ تا هنگام مرگش در پاریس، وزیر مختار روسیه در فرانسه بود. در پاریس زمینۀ دوستی او با ولتر[۳] و مونتسکیو[۴] فراهم شد، و نوشتن و سرودن و ترجمه از ادیبان دیگر ادامه یافت. کتاب فلسفی نامه‌هایی دربارۀ طبیعت و انسان[۵] (۱۷۴۲) یکی از آثار این دورۀ اوست.