کریک، فرانسیس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)
کریک، فرانسیس (۱۹۱۶ـ۲۰۰۴)(Crick, Francis)
| فرانسیس کریک Francis Crick | |
|---|---|
| زادروز |
1916م |
| درگذشت | 2004م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | یونیورسیتی کالج لندن |
| شغل و تخصص اصلی | زیست‌شناس |
| فعالیت‌های مهم | کشف ساختار مارپیچ دورشته‌ای دی‌اِن‌اِی |
| آثار | جست‌وجوی دیوانه‌وار (1988)؛ فرضیۀ شگفت‌آور (1994) |
| گروه مقاله | زیست‌شناسی |
| جوایز و افتخارات | نوبل پزشکی و فیزیولوژی (1962) |
متخصص انگلیسی زیست‌شناسی مولکولی. به‌همراه موریس ویلکینز[۱] و جیمز واتسون[۲]، و به‌سبب کشف ساختار مارپیچ دورشته‌ای دی‌اِن‌اِی و اهمیت این ساختار در همانندسازی و انتقال اطلاعات وراثتی به جایزۀ نوبل پزشکی و فیزیولوژی ۱۹۶۲ دست یافت. کریک و واتسون با استفاده از کشف‌های ویلکینز و دیگران چنین فرض کردند که دی‌اِن‌اِی از یک مارپیچ دوگانه، شامل دو زنجیرۀ موازی از گروه‌های متناوب قند و فسفات، تشکیل شده است که با زوجی از بازهای آلی به‌هم پیوسته‌اند. آن‌ها مدل‌هایی مولکولی ساختند که چگونگی رمزگذاری اطلاعات وراثتی را به‌شکل توالی بازهای آلی توصیف می‌کرد. کریک و واتسون تحقیقات خود را دربارۀ ساختار دی‌اِن‌اِی در ۱۹۵۳ منتشر ساختند. این مدل اینک به‌منزلۀ مدلی صحیح عموماً پذیرفته شده است. کریک در نورتمپتون[۳] زاده شد و در یونیورسیتی کالج[۴] لندن درس خواند. طی جنگ جهانی دوم، در زمینۀ رادار کار می‌کرد. سپس، به کیمبریج رفت تا به پژوهش‌های زیست‌شناختی بپردازد. در ۱۹۷۷، استاد مؤسسۀ سالک[۵] در سان‌دیه‌گو[۶]ی کالیفرنیا[۷] شد. سپس، با سیدنی برنر[۸]، اهل افریقای جنوبی، نشان داد که هر گروه سه‌تایی از بازی‌های مجاور در یک رشتۀ منفرد دی‌اِن‌اِی، یک اسید آمینۀ ویژه را رمزگذاری می‌کند. او این گروه‌های سه‌تایی را رمز[۹] نامید. همچنین، به تعیین رمز‌های بیست اسید آمینه کمک کرد. سپس، فرضیۀ رابط[۱۰] را عرضه کرد که طبق آن، مولکول‌های رابط میانجی آراِن‌اِی پیک[۱۱] و اسیدهای آمینه‌اند. امروزه این مولکول‌های رابط را آراِن‌اِی ناقل[۱۲] (تی‌آر‌اِن‌اِی) می‌نامند. برخی از نوشته‌های بحث‌انگیز او عبارت‌اند از مولکول‌ها و انسان[۱۳] (۱۹۶۶)، خود حیات[۱۴] (۱۹۸۲)، جست‌وجوی دیوانه‌وار[۱۵] (۱۹۸۸)، و فرضیۀ شگفت‌آور[۱۶] (۱۹۹۴).
۴