کشیش
کشیش (Priest)
(برگرفته از واژۀ سریانی، به عربی قِسّیس) یکی از مراتب روحانیت کلیسایی در مسیحیت. مقام کشیش حد واسط میان اسقف و شَمّاس است. مقام کشیشی از اوایل تأسیس کلیسای مسیحی، به‌تدریج شکل گرفت. در آغاز ریش‌سفیدان مسیحی مراسم عشای ربانی را برگزار می‌کردند و در پایان قرن دوم عنوان کشیش متداول شد. کشیش دستیار اسقف و در غیاب او انجام‌دهندۀ برخی از وظایف او بود. با گسترش مسیحیت و استقرار کشیش‌نشین‌های کلیسا، پرسبیتر یا کشیش بخش، انجام وظایف بیشتری را عهده‌دار و برگزارکنندۀ اصلی مراسم عشای ربانی شد. در این منصب و با اقرارنیوشی، سرانجام موقعیت کشیش در نقش نمایندۀ اصلی خدای کلیسا نزد مردم تثبیت شد. تکوین الهیات مسیحی به تأکید قدرت و صفات ماوراء طبیعی کشیش انجامید. در جریان اصلاح دینی و پروتستانی در قرن ۱۶، مصلحان مذهبی آموزۀ قربانی مقدس کلیسای کاتولیک رومی و مفهوم کشیشی ملازم با آن را رد و بر کشیش‌بودن همۀ مسیحیان تأکید کردند. متعاقباً خادمان کلیسا (یا با تسامح، روحانیون) جای کشیشان را در کلیسای پروتستان گرفتند. در کلیسای کاتولیک کشیشان باید تا پایان عمر مجرد بمانند و حق ازدواج ندارند.