کلیساهای مستقل

کِلیساهای مستقل (Congregationalism)

نظامی در حاکمیت برخی از کلیساهای پروتستان که در آن کلیساهای محلی در ادارۀ امور خود آزادی عمل می‌یابند. نخستین خودمختاری‌خواهان در لندن پاگرفتند و به‌سبب پیروی از رابرت براون، که اصول اولیۀ نهضت خودمختاری کلیساهای محلی را در ۱۵۸۰ مطرح کرد، براونیان یا براونیستها نامیده شدند. آنان در مقابل پادشاه جیمز اول از اولیور کراموِل طرفداری و نقش مهمی در تأسیس نیوانگلند ایفا کردند. در قرن ۱۷ آن‌ها و ازجمله کرامول و بسیاری از مبارزانِ همراهش مستقل‌ها نام گرفتند. در ۱۶۶۲ صدها کشیشِ آن‌ها از کلیساهای خود اخراج شدند و تشکل‌های مسیحی جداگانه‌ای تشکیل دادند. در ۱۹۷۲ کلیسای خودمختار در انگلستان و وِیلز با کلیسای پرسبیتری انگلستان تلفیق شد و کلیسای متحد اصلاح‌شده را تشکیل داد. این کلیسا همچون همتای خود، اتحاد کلیساهای آزاد اسکاتلند، سیطره‌ای بر کلیساهای منفرد ندارد و نقش آن فقط مشورتی است. اتحادهای مشابهی در کانادا (کلیسای متحد کانادا، ۱۹۲۵) و امریکا (کلیسای متحد مسیح، ۱۹۵۷) به‌وجود آمده است.

 

---