کنو، رمون (۱۹۰۳ـ۱۹۷۶)

کِنو، رِمون (۱۹۰۳ـ۱۹۷۶)(Queneau, Raymond)

رِمون کِنو Raymond Queneu
زادروز	1903م
درگذشت	1976م
ملیت	فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل	سوربون
شغل و تخصص اصلی	شاعر
شغل و تخصص های دیگر	رمان‌نویس
سبک	سوررئالیسم
آثار	صدهزار میلیارد شعر (1961)
گروه مقاله	ادبیات غرب

کِنو، رِمون

شاعر سوررئالیست فرانسوی و نویسندۀ رمان‌های خنده‌دار. آثاری منتشر کرد که همواره از زبان عامیانه روزمره، و نیز شکل‌های ریاضی و هندسی بهره می‌گیرد، که از آن جمله‌اند: رمان‌های اودیل (۱۹۳۷)؛ یکشنبۀ زندگی (۱۹۵۲)، و زازی در مترو (۱۹۵۹)، که تصویری از یک زن جوان زودرس پاریسی است. لوئی مال براساس رمان اخیر در ۱۹۶۰ فیلمی موفق ساخت. کنو در لو هاور فرانسه، زاده شد، در سوربون تحصیل کرد و برای نخستین‌بار در آن‌جا با سوررئالیسم آشنا شد. به خدمت سربازی رفت (۱۹۲۵ـ۱۹۲۷) و مدتی در الجزایر و مغرب اقامت کرد. پس از بازگشت به فرانسه، رابطۀ خود را با آندره برتون، رهبر نهضت سوررئالیست‌ها، قطع کرد و در ۱۹۲۹ و دهۀ ۱۹۳۰ متناوباً به اروپا سفر کرد. شماری مجلات ادبی منتشر کرد و مدتی نیز مشاور چاپ انتشارات گالیمار بود. عضو آکادمی گنکور نیز شد (۱۹۵۱). مقدمه‌ای بر مطالعۀ آثار هگل (۱۹۴۷) اثر اَلکساندر کوژِو، نویسندۀ فرانسوی ‌زادۀ روسیه، را منتشر کرد که براساس یادداشت‌هایش از سخنرانی‌های کوژِو در مدرسۀ مطالعات عالی در پاریس تهیه شده بود. از دیگر آثار منتشرشدۀ اوست: رمان‌های زمستان سخت (۱۹۳۹)، دوستم پیِرو (۱۹۴۲)، دور از روئی (۱۹۴۴)، دفترهای اشعارش با نام غزل‌ها (۱۹۶۰)، و صدهزار میلیارد شعر (۱۹۶۱). مجموعۀ مقالات او نیز چوب‌خط‌ها، اعداد و حروف (۱۹۶۵) نام دارد. اثر آشکارا تجربی‌تر او نیز تمرین سبک (۱۹۴۷) است، که یک لطیفه به ۹۹ سبک در آن بازگفته می‌شود.

 

---