کوآزیمودو، سالواتوره (۱۹۰۱ـ۱۹۶۸)
کوآزیمودو، سالواتوره (۱۹۰۱ـ۱۹۶۸)(Quasimodo, Salvatore)
شاعر ایتالیایی، نخستین مجموعههای اشعار او، نظیر آب و خاک[۱] (۱۹۳۰)، شهرت او را در مقام نماینده و مفسر مشهور شعر هرمسی (با ساختاری نامتعارف، تسلسلی غیرمنطقی، و زبانی ذهنگرایانه) تثبیت کرد. مجموعههای بعدی او، همچون شعر نو[۲] (۱۹۴۲) وسبز دروغین و راستین[۳] (۱۹۵۶)، بازتاب دلمشغولی او به مسائل سیاسی و اجتماعی عصر خویش است. کوآزیمودو سرانجام برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات در ۱۹۵۹ شد.