کورنان، آندره (۱۸۹۵ـ ۱۹۸۸)
کورْنان، آندْرِه (۱۸۹۵ـ۱۹۸۸)(Cournand, Andre)
| آندره کورنان Andre Cournand | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۵م |
| درگذشت | ۱۹۸۸م |
| محل زندگی | امریکا |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | سوربون |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۵۶) |
پزشک امریکایی، زادۀ فرانسه. در ۱۹۵۶، با ورنر فورسمن[۱]، جراح آلمانی، و دیکِنسون ریچاردز[۲]، پزشک امریکایی، به‌سبب تحقیق در زمینۀ روش واردکردن کاتتر[۳] به قلب برای مقاصد تشخیصی، برندۀ جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد. این کار ثابت کرد امکان بررسی قلب انسان بدون عمل جراحی وجود دارد و بدین‌ترتیب، راه برای پیدایش علم قلب‌شناسی (کاردیولوژی[۴]) جدید هموار شد. بعدها کورنان شش‌ها را نیز با این روش بررسی کرد. در ۱۹۲۹، فورسمن لوله‌ای توخالی را در سیاه‌رگ[۵] بازوی خود قرار داد و آن را تا حدی به جلو برد که سر لوله وارد دهلیز راست[۶] قلبش شد. ریچاردز و کورنان این روش را، که کاتتریزاسیون قلبی[۷] نام دارد، کامل کردند و بدین‌ترتیب، واردکردن لوله به‌طرف راست قلب و سرخ‌رگ ششی، برای بررسی بیماری‌های مادرزادی قلب[۸]، ممکن شد. آنان با عبوردادن لوله از دیوارۀ میانی قلب[۹]، که دو طرف قلب را از یکدیگر جدا می‌کند، در طرف چپ قلب هم کاتتر گذاشتند. با این روش، اندازه‌گیری فشار درون حفره‌های قلب نیز ممکن شد. دست‌یافتن به این اطلاعات به پیشبرد روش‌های جراحی برای ترمیم بیماری‌های مادرزادی قلب و سرخ‌رگ‌های تنگ بسیار کمک کرد. کورنان در پاریسِ فرانسه زاده شد و در سوربون[۱۰] درس خواند. در ۱۹۳۰، به امریکا مهاجرت کرد و به عضویت گروه آموزشی دانشگاه کلمبیا، بیمارستان بلوو[۱۱]، درآمد (۱۹۳۰ـ۱۹۶۴). در ۱۹۳۴، به هیئت علمی دانشگاه کلمبیا پیوست. پس از ۱۹۶۴، پزشکان را برای پژوهش در زمینۀ تخصصی خودش آموزش می‌داد و برنامه‌هایی آموزشی را نیز در زمینۀ تاریخ و مسئولیت اجتماعی علم ایجاد کرد.