کورولنکو، ولادیمیر (۱۸۵۳ـ۱۹۲۱)
کورولِنْکو، ولادیمیر (۱۸۵۳ـ۱۹۲۱)(Korolenko, Vladimir)
نویسنده، روزنامهنگار، و فعال اجتماعی روس. در ۱۸۷۹ به سیبری تبعید شد و داستانهایی دربارۀ مردم و شیوۀ زندگی آنجا نوشت که رؤیای ماکار[۱] (۱۸۸۵) نمونهای از آنهاست. ویژگی همۀ نوشتههایش طنزی پُر شور و اعتقاد به خوبی انسان است؛ علیه بیعدالتی و تعصب مبارزه میکرد. کرالنکو هوادار پوپولیسم[۲] بود و بدینسبب تبعید شد. در سیبری مقابلۀ او با کسانی که در حاشیۀ جامعه بودند اساس نوشتههایش را تشکیل میدهد. سالهای متمادی دستیار سردبیر مجلۀ با نفوذ و پوپولیستیثروت روسیه[۳] بود. آثار دیگرش عبارتاند از نوازندۀ نابینا[۴] (۱۸۸۵) و طنز بدون زبان[۵] (۱۸۹۵)، که سرگذشت دهقان روس سرگردانی در امریکاست.