کیمورا، موتو
کیمورا، موتو (۱۹۲۴-۱۹۹۴م)(Kimura, Motoo)
زیستشناس ژاپنی. نتیجۀ کارش دربارۀ ژنتیک جمعیت[۱] و تکامل مولکولی[۲] عرضۀ نظریۀ تکامل خنثی[۳] است که نظریهای برخلاف نظریۀ متداول نوداروینی[۴] یا تکامل بر مبنای انتخاب طبیعی است. کیمورا در اوکازاکی[۵]، در نزدیکی ناگویا[۶] زاده شد و در دانشگاههای کیوتو[۷]ی ژاپن، ایالت آیووا[۸]ی امریکا، و ویسکانسین[۹] درس خواند. بیشتر دورۀ کاریاش را از ۱۹۴۹ در انستیتوی ملی ژنتیک[۱۰] میشیما[۱۱] گذراند و در ۱۹۶۴، رئیس بخش ژنتیک جمعیت شد. نظریۀ تکامل خنثی نتیجۀ کارهای کیمورا از ۱۹۶۸ به بعد بود. او با مقایسۀ ترکیبات اسیدهای آمینه زنجیرههای آلفا و بتای مولکولهای هموگلوبین انسان و ماهی کپور[۱۲] دریافت که زنجیرههای آلفا نتیجۀ تکامل دو راه متفاوتاند که در آنها جهشها مستقلاً و تقریباً با همان نرخ زمانی حدود ۴۰۰میلیون سال با هم جمع شدهاند. طبق نظریۀ کیمورا، نرخهای تکاملی را ساختار و عملکرد مولکولها تعیین میکند و بیشتر گوناگونی و تغییر تکاملی درون گونهها بهسبب رانش اتفاقی[۱۳]، ژنهای جهشیافتهای پدید میآید که همگی از نظر انتخاب معادل یکدیگر و از نقطهنظر انتخاب خنثی هستند. نظریۀ کیمورا نقش محیط را در تکامل و اینکه ژنهای جهشیافته صفات مفید و غیر مفید را پدید میآورند، نفی میکند.
موتو کیمورا، در تاریخ ۱۳ نوامبر ۱۹۹۴ میلادی (۲۲ آبان ۱۳۷۳ شمسی) در شیزوئوکا، ژاپن، در روز تولد ۷۰ سالگی خود درگذشت، این اتفاق به دلیل خونریزی مغزی ناشی از سقوط رخ داد؛ او در دو سال پایانی عمر خود از اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) رنج میبرد.