کیپ، استان

کِیْپ، استان (Cape Province)

(به زبان آفریکانس، کاپ پرووینسی) استان سابق جمهوری افریقای جنوبی تا ۱۹۹۴. اکنون به استان‌های کیپ غربی، کیپ شرقی، و کیپ شمالی تقسیم شده است. نام آن را از دماغۀ امید نیک گرفته‌اند. تاجران هلندی (کمپانی هند شرقی هلند) نخستین ماندگاه اروپایی‌نشین را در ۱۶۵۲ در کیپ تأسیس کردند، ولی پس از آن‌که ارتش‌ انقلاب فرانسه، هلند را اشغال کرد، بریتانیا در ۱۷۹۵ کنترل این منطقه را در اختیار گرفت. در ۱۸۱۴ استان کیپ به مبلغ ۶میلیون پوند به بریتانیا فروخته شد. این استان، که قبلاً به کیپ کُلونی شهرت داشت، با وسعت ۷۰۹,۴۰۹ کیلومتر مربع بزرگ‌ترین استان افریقای جنوبی بود. نخستین بخش افریقای جنوبی بود که مهاجران اروپایی در آن ساکن و با گروه‌های کوچکی از قبایل سان و خوی‌خوی روبه‌رو شدند. در آن زمان، قبیلۀ بانتو به‌سمت شرق کوچ کرد و به منطقه‌ای در حدود ۳۰۰کیلومتری شرق دماغۀ امیدنیک رسید.

 

---