دارالمعلمین
دارُالمُعلّمین
نام سابق مدارس تربیت معلم مردان در ایران. اولین دارالمعلمین با نام دارالمعلمین مرکزی برای تربیت معلم مدارس ابتدایی بود که در ۱۲۹۷ش به همّت ابوالحسن فروغی تأسیس شد و خود، مدیریت آن را به‌عهده گرفت. در این مؤسسه علاوه بر دروس معمول مدارس ابتدایی، اصول تعلیم و تربیت نیز تدریس می‌شد تا آن‌که در ۱۳۰۷ش به‌علت افزایش مدارس متوسطه و نیاز به معلم برای تدریس در آن‌ها با تغییر سازمان و برنامۀ جدید به دارالمعلمین عالی تبدیل شد. دارالمعلمین عالی دارای دو قسمت علمی (رشته‌های ریاضیات، طبیعیات، فیزیک و شیمی) و ادبی (ادبیات، فلسفه، تاریخ و جغرافی) بود که از ۱۳۱۱ش به‌سرعت توسعه یافت و در ۱۳۱۲ش از دارالمعلمین عالی به دانشسرای عالی تغییر نام یافت و با تأسیس دانشگاه تهران در ۱۳۱۳ش، زیر نظر آن قرار گرفت. در ۱۳۳۴ش، از دانشگاه تهران استقلال یافت و بعدها دانشگاه تربیت معلم نام گرفت.