دانشگاه شیراز
دانشگاه شیراز
با تأسیس آموزشکدۀ بهداشت در ۱۳۲۵، اساس دانشگاه شیراز پایه‌ریزی شد. هدف از راه‌اندازی این دانشگاه، تربیت متخصصان علوم پزشکی در طی چهار سال بود. در ۱۳۲۸، این آموزشکده به دانشکدۀ پزشکی تبدیل شد و در ۱۳۳۲، آموزشکدۀ بهیاری نمازی شروع به‌کار کرد. در ۱۳۳۴، دانشکده‌های کشاورزی، هنر، علوم و ادبیات و علوم انسانی راه‌اندازی شد. دانشگاه شیراز، که پیش از انقلاب دانشگاه پهلوی نام داشت، با تأسیس دانشکده‌های مهندسی و دامپزشکی در ۱۳۳۳ شکل گرفت. در طی سالیان بعد، دانشکده‌های دیگری نیز به آن افزوده شد؛ ازجمله دانشکدۀ دندان‌پزشکی و آموزشکدۀ الکترونیک در ۱۳۴۸، و دانشکده‌های حقوق و علوم تربیتی در ۱۳۴۹. در حال حاضر، این دانشگاه، سه رشته در مقطع کاردانی، ۵۵ رشته در مقطع کارشناسی، ۸۸ رشته در مقطع کارشناسی ارشد، یک رشته در مقطع دکتری حرفه‌ای و ۵۴ رشته در مقطع دکترای تخصصی را به دانشجویان ارائه می‌کند و شامل یازده دانشکده می‌شود که عبارت‌اند از دانشکده‌های کشاورزی، هنر و معماری، علوم تربیتی و روان‌شناسی، مهندسی، حقوق و علوم سیاسی، ادبیات و علوم انسانی، علوم، علوم اجتماعی، دامپزشکی، کشاورزی و منابع طبیعی داراب و مرکز آموزش عالی کازرون. همچنین، این دانشگاه یک واحد بین‌المللی در قشم دایر کرده است و نیز، یک مرکز پژوهشی و آموزشی که مسئولیت اصلی آن آموزش مجازی است. هدف از راه‌اندازی مرکز آموزش مجازی، که برای نخستین‌بار در ایران در ۱۳۸۲ تأسیس شد، پیشرفت و گسترش فناوری‌های جدیدی چون ITC و Nano است. دانشگاه شیراز قطب علمی و پژوهشی نیز محسوب می‌شود و بیست مرکز تحقیقاتی در آن به فعالیت مشغول‌اند. در جهت گسترش فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی نیز، این دانشگاه با چندین دانشگاه و مؤسسۀ آموزشی در خارج از کشور، تفاهم‌نامۀ همکاری در راستای انجام پژوهش‌های مشترک، تبادل استاد و دانشجو، تبادل اطلاعات، برگزاری کنفرانس‌ها و سمینارهای مشترک و مانند این‌ها منعقد کرده است. این دانشگاه تسهیلات و خدمات مورد نیاز دانشجویان را در اختیار آن‌ها می‌گذارد که از آن جمله می‌توان ارائۀ وام‌های مختلف، تأمین خوابگا‌های جداگانه برای دختران و پسران و دانشجویان متأهل، کار دانشجویی، بازارچۀ دانشجویی، سالن‌های غذاخوری و مراکز مشاوره را نام برد. همچنین، این مرکز از سالن‌های ورزشی روباز و سرپوشیده، استادیوم و مراکز فعال ورزشی نیز برخوردار است.