دانگ
دانگ
(در لغت به معنی مطلق سهم یا حصّه یا بهره و شش‌یک هرچیز) امروزه در اصطلاح حقوقی، بیشتر در مورد اموال غیرمَنقول به‌کار می‌رود، مثلاً شش دانگ یک قطعه زمین یا یک باب خانه، یعنی تمامی آن. دانگ در این معنی، واحد مالکیت است و اگر برای کمتر از شش دانگ به‌کار رود، به معنای سهم مالکیت مُشاعی صاحب دانگ است، و شخصی که دو دانگ از یک باب خانه را دارد، یعنی مالک دو دانگ (دوششم یا یک‌سوم) مُشاعی از آن خانه است، ولی اگر همان سهم خود را تفکیک و افراز کند و برای همان سهم دانگ خود، سند مالکیت جداگانه بگیرد، مالک شش دانگ همان سهم می‌شود. اجزای دانگ، شَعیر و هر ۱۶ شعیر، یک دانگ است؛ در بعضی از مناطق ایران، مانند کردستان و کرمان، دانگ، واحد آب نیز است و یک دانگ آب معادل ۱۶ حَبّه یا ۲۴ ساعت آب است. در اصطلاح غیرحقوقی، دانگ واحد ساعت است و چهار دانگ یک ساعت، یعنی چهارْششم یک ساعت (۴۰ دقیقه). نیز در اصطلاح موسیقی، دو دانگ یک گام است و دانگ یکْ‌ششم آواز است از جهت ارتفاع یا ملایمت.