دبیران قزوینی، ابوالمعالی علی (۶۰۰ـ۶۷۵ق)
دبیران قزوینی، ابوالمعالی علی (۶۰۰ـ۶۷۵ق)
(یا: کاتبی قزوینی) فیلسوف، منطقی، پزشک، ریاضی‌دان، اخترشناس و ادیب. وی در قزوین علوم عصر خود را فراگرفت و سپس نزد استادانی چون نصیرالدین طوسی، شمس‌الدین محمد سمرقندی و اثیرالدین ابهری دانش خود را تکمیل کرد. در ۶۵۰ق طوسی وی را برای شرکت در ساخت و کار رصدخانۀ مراغه دعوت کرد، و او در محضر خواجه به فعالیت پرداخت. از شاگردان اویند: قطب‌الدین شیرازی، زکریا قزوینی و علامه حلی. از آثارش: شمسیه در منطق؛ کتاب‌العین در منطق؛ هدایه اثیریه در فلسفه؛ حکمة‌العین در فلسفه که تکملۀ کتاب‌العین است؛ عین‌القواعد در منطق و فلسفه که سالیان متمادی جز آثار درسی بوده و بارها شرح و حاشیه شده است؛ المفصّل فی شرح المحصّل از فخر رازی؛ شرح کشف‌الاسرار عن غوامض الافکار در منطق از قاضی محمد خونجی؛ جامع الدقایق فی شرح کشف‌الحقایق در منطق.