عباده
عِبادَه
طایفۀ بزرگ عرب عدنانی، از طوایف عراق و شام و ایران. این طایفه مرکب از تیره‌های فراوان است که مشهورترین آن‌ها عبارت‌اند از آل مهنا، آل مهارش، آل معن و آل مسیب. ریاست عباده در قرون ۴ـ۶ق با آل مسیب بود. عقیلیان موصل (حک: ۳۸۶ـ۴۸۹ق) از این طایفه بودند. عبادیان عراق عمدتاً در بطائح سکونت داشتند. اینان پس از سقوط عقیلیان موصل دوباره به بطائح بازگشتند و در کنار قبیلۀ بزرگ بنی‌منتَفِج/منتفق قرار گرفتند و همانند آنان به راهزنی و شرارت پرداختند. گروه‌هایی از عبادیان ایران در مناطق آباد کویری مانند ابرقو، مروست، هرات و شهربابک می‌زیستند.