عفریت
عِفریت
جنّی نیرومند و قوی‌هیکل. در سورۀ نمل آیه ۳۹ این کلمه آورده شده و در آن به جنّی اشاره می‌کند که تخت بلقیس، ملکۀ سبا، را با سرعتی غیر قابل تصور از مملکت سبا به نزد سلیمان (ع) می‌آورد. به روایتی این عفریت همان صَخر جنی است. دیوی که انگشتر سلیمان (ع) را می‌رباید و مدتی کوتاه به‌جای او فرمانروایی می‌کند نیز نوعی عفریت بوده است.