عین الدوله ، عبدالمجید میرزا (تهران ۱۲۲۴ـ ۱۳۰۶ش)
عین‌الدّوله، عبدالمجید میرزا (تهران ۱۲۲۴ـ ۱۳۰۶ش)
(ملقب به: اَتابَک اَعْظَم) نخست‌وزیر دورۀ قاجار. نوادۀ فتحعلی شاه قاجار بود و پس از تحصیل در دارالفنون به خدمت مظفرالدین میرزا، ولیعهد، درآمد و داماد وی شد (۱۲۸۹ق) و مدارج ترقی را طی کرد. در ۱۳۱۰ق لقب «عین‌الدوله» و پس از صدراعظمی (۱۳۲۱ق)، لقب «اتابک اعظم» گرفت. با اوج‌گیری نهضت مشروطه از صدارت عزل و از تهران به خراسان تبعید شد. پس از انحلال دورۀ اول مجلس شورای ملی، والی آذربایجان و مأمور سرکوب قیام تبریز گردید. با فتح تهران (۱۳۲۷ق) چهار سال خانه‌نشین بود و سپس وزیر داخله و مدت سه ماه در ۱۳۳۳ق صدراعظم و وزیر جنگ شد. در ۱۳۳۶ق به مدت دو ماه صدراعظم بود و مدت کوتاهی هم حاکم آذربایجان شد. در واقعۀ کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ش زندانی و پس از برکناری دولت کودتا، آزاد شد. از آن پس، تا زمان مرگ هیچ منصبی نداشت و پس از فوت در آستانۀ حضرت عبدالعظیم ری دفن شد.