عین الله
عِیْنُ‌الله
(در لغت به‌معنی چشم خدا) در نزد عرفا، جایگاه رفیعی که سالک گویا با چشم خداوند همه چیز را می‌بیند. آن‌گاه که سالک پس از طیّ طریق به مقام قرب خداوند می‌رسد و در صف اولیا و افراد پاک قرار می‌گیرد، روانش از دیدۀ خداوند پر می‌شود. چنانچه سالکی نتواند از خودی خود به‌درآید و حقایق را آن‌گونه که هستند ببیند، به تعبیر عرفا هنوز در عینِ عین‌الله باقی مانده است. یعنی در مرحلۀ ابتدای کمال است، و چنانچه با همت از این مرحله بگذرد از مرحلۀ صفات به مرحلۀ ذات می‌رسد و آن‌گاه که در نور خداوند مست می‌شود، چون حضرت موسی (ع) مدهوش بر زمین می‌افتد.