اسیری لاهیجی، محمد (لاهیجان ۸۳۳ـ شیراز ۹۱۲ق)

محمد اسیری لاهیجی;
زادروز	لاهیجان ۸۳۳ق;
درگذشت	شیراز ۹۱۲ق
ملیت	ایرانی
شغل و تخصص اصلی	شاعر
شغل و تخصص های دیگر	عارف
آثار	مفاتیح الاعجاز (بمبیی، ۱۳۱۲ق)- شرح دو بیت از مثنوی (تهران، ۱۳۵۷ش)
گروه مقاله	ادبیات فارسی

اَسیریِ لاهیجی، محمّد (لاهیجان ۸۳۳ـ شیراز ۹۱۲ق)

شاعر و عارف ایرانی. در ۸۴۹ ق به طریقت نوربخشیه پیوست و از مریدان سید محمد نوربخش (۷۹۵ـ۸۶۹ ق) شد. خانقاهی به‌نام نوریه در شیراز برآورد. در ۸۸۲ ق حج گزارد و در بازگشت یک سال در شهر زبید یمن ماند. شاه اسماعیل صفوی نزد او قرائت قرآن آموخت و بسیار او را نواخت. در آثارش تأثیر تصوف خراسان و عرفان ابن عربی مشهود است و اشعارش مضامین عرفانی و اخلاقی دارد. از آثارش: مفاتیح‌الاعجاز در شرح گلشن راز شبستری، که دوره‌ای کامل در بیان اصول عرفان است (بمبئی، ۱۳۱۲ق)؛ اسرارالشّهود که مثنوی‌ای در بحر رمل، با نکته‌ها و تمثیل‌های عرفانی است (تهران، ۱۳۶۵ش)؛ دیوان اشعار که به کوشش برات زنجانی به‌چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۷ش)؛ منتخب مثنوی؛ اجازه‌نامه که با دیوان او به‌چاپ رسیده است؛ شرح دو بیت از مثنوی (تهران، ۱۳۵۷ش).