اقامت
اقامَت
در نجوم قدیم، متوقف‌شدن موقتی و ظاهری جسمی آسمانی، مثلاً یک سیاره، در نقطه‌ای از کرۀ آسمان، از دیدگاه ناظر زمینی. در چنین موقعیتی، جسم موردنظر، در مدتی کوتاه، نسبت به پس‌زمینۀ ثابت ستارگان دوردست ثابت می‌رسد.
اقامَت
در نجوم قدیم، متوقف‌شدن موقتی و ظاهری جسمی آسمانی، مثلاً یک سیاره، در نقطه‌ای از کرۀ آسمان، از دیدگاه ناظر زمینی. در چنین موقعیتی، جسم موردنظر، در مدتی کوتاه، نسبت به پس‌زمینۀ ثابت ستارگان دوردست ثابت می‌رسد.