افندی
اَفَنْدی
کلمه‌ای ترکی عثمانی مأخوذ از زبان یونانی به‌معنی آقا. پس از فتح قلمرو بیزانس (روم شرقی) به‌دست سلجوقیان در آسیای صغیر این عنوان به فرهنگ اسلامی راه یافت. عنوان مزبور به‌تدریج در میان ترکان عثمانی رواج یافت. درپی اصلاحات عصر تنظیمات (۱۲۵۵ق/۱۸۳۹) القاب نیز قاعده‌مند شدند و لقب افندی فقط به مردان دینی و دیوانی اختصاص یافت و برای نظامیان و مردم عادی از واژۀ بَیْ (بیگ) استفاده شد. استفاده از این عنوان برطبق قانون در ۱۹۳۴ لغو شد. امروزه کلمۀ افندی، به‌معنی آقا، برای عموم مردم به‌کار می‌رود و به‌صورت بَی افندی و خانم افندی رواج دارد.