ام الکتاب

اُمُّ‌الکِتاب
«امّ» در لغت به‌معنای اصل و اساسی که چیزی از آن تکوین یابد. در قرآن، سه بار (آل عمران، ۷؛ رعد، ۳۹؛ زخرف، ۴) و به دو معنا در قرآن به‌کار رفته است. در آل عمران، آیۀ ۷، به‌معنای اصل و اساس کتاب (قرآن کریم) و در دو مورد دیگر به نظر بیشتر مفسران در معنای لوح محفوظ (بروج، ۲۳) و «کتاب مکنون» (واقعه، ۷۸) که جمیع حوادث عالم علوی و سفلی، در آن ثبت است. برخی دیگر از مفسران این واژه را به‌معنای علم‌ الهی دانسته‌اند. همچنین سورۀ فاتحةالکتاب را که در آغاز قرآن آمده و مقاصد اصلی قرآن را دربر دارد، ام‌الکتاب می‌خوانند.