انکیانو

اَنکیانو (قرن ۷ق)

حاکم مغول فارس در زمان ایلخانان. شخصی کاردان بود و به اندک‌زمانی بر اوضاع فارس مسلط شد. در کارها طریق عدل و انصاف در پیش گرفت و نابسامانی‌های موجود را از بین برد. اهل فضل و آگاه به علوم دینی بود و با علما و مشایخ دینی مباحثه می‌کرد. سخت‌گیری و دقت عمل او در امور اقتصادی و اجرایی، موجب درگیری وی و وابستگان ابش خاتون از اتابکان فارس شد تا آن‌جا که او را نزد ایلخان به حیف و میل اموال و استقلال‌طلبی متهم کردند. وی را به اردوی ایلخانی فرا خواندند و به «یرغو» (دادگاه مغولی) کشاندند، اما گناهی بر او ثابت نشد. با وجود این، به رسم مغول‌ها که چون فردی مورد خشم قرار می‌گرفت و گناهش اثبات نمی‌شد به سفرهای دور می‌فرستادند، انکیانو را به سفارت دربار قاآن به چین فرستادند. سعدی دربارۀ او چند قصیده سروده است که همگی مشتمل بر نصیحت و موعظه است.