اهل حدیث
اَهلِ حَدیث
(یا: اصحاب حدیث) اصطلاحی فقهی، به آن دسته از فقهای اهل سنّت گویند که به تحصیل حدیث و نقل اخبار اهتمام می‌ورزیدند و در استنباط احکام شرعی از رأی و قیاس پرهیز می‌کردند؛ مانند مالک بن انس، و محمد بن ادریس شافعی، و سفیان ثَوری؛ و احمد حنبل و داود بن علی بن محمد اصفهانی و پیروان آنان از فقهای حجاز. در تقابل با آن‌ها اهل رأی هستند. نیز ← اصحاب رأی