اپرنه
اَپَرنه
(یا پَرنی) قومی سکایی و یکی از قبیله‌های مهم اتحادیۀ داهه (داهی)، ساکن دشت میان گرگان و کرانه‌های تجن جنوبی در ناحیه پارت شمالی امروزه محل سکونت ترکمن‌های آخال است. اشکانیان از میان این قوم برخاستند. در سنگ‌‌نبشتۀ خشایارشا در تخت جمشید، داهه یا دها یکی از استان‌های شاهنشاهی است. ظاهراً، این قوم نخستین‌بار در زمان خشایارشا به تابعیت رسمی شاهنشاهی ایران درآمده است. حضور ناگهانی پرنی‌ها در عرصۀ تاریخ برای یونانیان نیز، که ناگزیر از چشم‌پوشیدن از فتوحات اسکندر بودند، تعیین‌کننده بود. پرنی‌ها نیز، مانند دیگر تیره‌های سکایی، مردمی چادرنشین، سلحشور، سوارکار، تیرانداز و ناآرام بودند. پرنی‌ها سرانجام حدود سال ۲۵۰پ‌م، با برگزیدن ارشک (اشک) اول به فرمانروایی خود و اعلام استقلال در گوشۀ شمال شرقی ایران و شورش علیه حکومت یونانی سلوکیه، بنیانگذار طولانی‌ترین حکومت تاریخ ایران می‌شوند و به فرمانروایی سلوکیه پایان می‌دهند.