ایزد
ایزَد
به‌معنای پرستیدنی و درخور ستایش، نام عام فرشتگان مینوی و این جهانی در آیین زَردُشتی. در اَوِستایی یَزَتَ و در پَهلَوی، یَزد تلفظ می‌شود. ایزدان در آیین زردشتی در مرتبه‌ای پایین‌تر از امشاسپندان قرار دارند. در اَوِستا از ایزدان مادّی نیز سخن به میان می‌آید. ایزدان در آیین زردشتی به دو گروه مینوی و مادّی تقسیم می‌شوند. اَهورامَزدا سرور ایزدان مینوی و زردشت سرور ایزدان مادّی است. واژه‌های یَسنا، یَشت، یَزد و یَزدان (ایزدان) برگرفته از همین نام است.