ایجاب
ایجاب
(در لغت به‌معنای واجب‌کردن و لازم‌کردن و پذیرفتن؛ دربرابر سلب) در دو معنی به‌کار می‌رود: ۱. معنی عام: ایجاد نسبت وجودی بین دو چیز است. این معنی در قضیه‌های حملیه و شرطیه صادق است؛ ۲. معنی خاص: حکم‌کردن به وجود محمول برای موضوع در قضیه‌های حملیه است، چنان‌که در قضیۀ «انسان متفکر است» تفکر برای انسان اثبات می‌گردد، یا حکم به وجود تفکر برای انسان می‌شود.