ایون (کتاب)
ایون (کتاب)(Ion)
از محاورات دورۀ نخست افلاطون، دربارۀ شعر و شاعری. افلاطون در این محاوره، ایون، شعرخوان و آوازه‌خوان و مفسر مشهور آثار هومر، و سقراط را در بحثی جدلی رودرروی هم قرار می‌دهد. محاورۀ ایون، که آن را از نخستین کوشش‌ها در ارائۀ نظریه‌ای ادبی در فرهنگ غربی می‌دانند، بازتاب‌دهندۀ این نظر افلاطون است که شعر به خرد قوام نمی‌یابد و وردگونه‌ای بیش نیست. سقراط از ایون معنی اشعاری را که می‌خواند می‌پرسد و چون او از به‌دست‌دادن معنی عاجز می‌ماند، از زبان او به این نتیجه می‌رسد که شعر در مقام الهام، هنر القاست و نه چیزی بیش از این. مضامین پرداخته در ایون در جمهوری به شکلی پخته و پرداخته‌تر بازتاب یافته است.