بازوبند

بازوبَنْد

(یا: زندبند) پوششی از جنس آهن یا فولاد که سپاهیان و پهلوانان به ساعد و بازو می‌بستند، به طوری که معمولاً از مچ به بالا را می‌پوشانید و روی زرهی که دست و انگشتان را حفاظت می‌کرد قرار می‌گرفت. این پوشش را، که در دورۀ صفویه متداول بود، معمولاً با بندهای چرمی به‌دست متصل می‌کردند که بازوی سپاهیان را در برابر تیغ و ضربت دشمنان محافظت کند. نوع دیگری از بازوبند نواری از جنس پارچه بود که بر آن علامت یا شعاری نقش می‌شد، یا دعایی بود که بر کاغذ یا پارچه می‌نوشتند و بر بازو می‌بستند. گاه نیز بازوبند جنبۀ زینتی داشته که از رشته‌ایی از سنگ‌های گران‌بها ساخته می‌شده است.