بت شبع
بِت شَبَع
در عهد عتیق، همسر داوود و مادر سلیمان. با نام بت شبوع دختر الیعام (کتاب دوم سموئیل، ۳:۱۱) و با نام بتشوع دختر عمیئیل (کتاب اول تاریخ ایام) معرفی شده است. به روایت عهد عتیق، همسر زیباروی یکی از سرداران داوود نبی بوده است. داوود، شوهر بت شبع را به نبردی بی‌بازگشت می‌فرستد و پس از کشته‌شدنِ او با بت شبع پیوند زناشویی می‌بندد. این ماجرا در اسلام بحث‌های بسیار برانگیخت. مفسرین قرآن گفته‌اند این عمل شنیع نه با عصمت پیامبران و نه با عدالت و انصاف و پارسایی سازگار است، حال آن‌که آن حضرت از پیامبران والامقام بوده و ساحت ایشان از این اتهامات مبرّاست. نقل شده است که امام علی (ع) نقل‌کننده این روایت را به سیاق قصه‌گویان مستوجب ۱۶۰ ضربه تازیانه دانسته بود.