برهمن، آیین
بِرَهمَن، آیین
مرحلۀ آغازین تکامل آیین هندو. معنای اصطلاحی برهمن عبارت است از روح مطلق و نامتشخص جهان، که آتمن، روح فردی، در پایان چرخۀ باززایی‌هایش بدان می‌پیوندد. وداها و رسائلی که در شرح و تفسیر آن‌ها در قالب داستان تألیف شده‌اند، منابع اصلی آیین برهمن به‌شمار می‌روند. این تفاسیر عبارت‌اند از آرن‌یکه‌ها، برهمنه‌ها و اوپانیشادها. در این آثار که راهنمای عقل و معرفتند، به مباحث عرفانی توجه شده است.