بریدشاهیان
بَریدشاهیان
نام سلسله‌ای از امرای مسلمان ترک در هند (حک : ح ۸۹۲ـ۱۰۲۸ق). در دورۀ انحطاط بهمنیان، وزارت آن‌ها برای نیم سده به‌دست این دودمان بود. قاسم برید در دورۀ محمود شاه دوم بهمنی (۸۸۷ـ۹۲۴ق) با کفایت و شجاعت به وزارت رسید و محل استقرار خویش را شهر بیدر قرار داد. اما به تضعیف خاندان بهمنی پرداخت و محمود شاه را دست‌نشاندۀ خود کرد. پس از وفات قاسم (۹۱۰ق) فرزندش، امیر برید، جانشین وی شد و ۴۰ سال سلاطین بهمنی را زیر نظارت و غلبه داشت. به دنبال فرار کلیم‌الله، آخرین فرمانروای بهمنی، امیر حکومت خود را مستقل اعلام کرد. بعد از مرگ امیر، حکومت بریدشاهیان به فرزندش علی رسید. علی لقب پادشاه به خود داد. پس از او ابراهیم برید شاه بر تخت جلوس کرد و بیشتر دوران حکومتش با آرامش و اصلاحات امور اداری گذشت. پس از ابراهیم به ترتیب قاسم دوم، میرزا علی، امیر برید دوم و امیر برید سوم حکومت کردند. سرانجام پس از امارت این چند فرمانروای بریدی با هجوم عادلشاه به بیدر، امیر بریدی دستگیر شد و قلمروی بیدر جزو حکومت عادلشاهی درآمد.