بنداندازان
بَنداَندازان
(یا: بند انداختن؛ عملِ برچیدنِ موی صورت و دست و پای زنان، با نخی تابیده بر انگشتان و حرکات سریعِ دست) در آداب و رسومِ ایرانی، مراسمِ بند انداختن و زدودن موهای بدنِ عروس. پیش‌تر، که دختران پیش از ازدواج از آرایش و پیرایش منع می‌شدند، مراسمِ بنداندازان، نماد مرحله‌ای تازه در زندگی دختر و از اساسی‌ترین مراسم پیش از عروسی بود. در این مراسم، در همان حال که زنِ بندانداز مشغول بند انداختن بود و عروس از کنده‌شدن موها معمولاً درد می‌کشید، زنان دیگر گرداگرد عروس با داریه‌دمبک (= با دایره و تمبک) به رقص و آواز می‌پرداختند. اگر در حین بنداندازی نخ پاره می‌شد، زنان به هلهله می‌گفتند دلِ داماد برای عروس می‌سوزد و اگر نخ، لبِ عروس را می‌درید، می‌گفتند عروس از جانب مادر شوهرِ آینده درد و رنجی فراوان خواهد کشید.