بیطار

بِیطار
واژه‌ای معادل دامپزشک و معرّب واژۀ یونانی hippiatrós، و به‌صورت دقیق‌تر، بِیَطْر یا بَیْطَر در شعر عربی قدیم. تألیف قدیمی‌ترین کتاب عربی را در بَیْطَره به حنین بن اسحاق نسبت داده‌اند. همچنین، هم‌روزگار او ابویوسف یعقوب بن اخیِ حزام، میرآخور معتصم و معتضد عباسی (نیمه دوم قرن ۳ق)، نخستین کسی بود که کتابی در زمینۀ اسب‌شناسی نوشت. علی بن عبدالرحمان بن هُزَیل اندلسی در کتابی با نام تحفةالانفس و شِعار سُکّان الأندلس، در بخش سوارکاری، به چندین نسخۀ خطی در زمینۀ بَیْطَرَه اشاره کرده است. هنوز هم در زبان اسپانیایی جدید واژه‌های بیطار و بیطره به‌صورت albéitar و albeitaria به‌کار می‌رود.