تدویر
تَدویر
(در لغت به معنی گِرد‌کردن) در اصطلاح بدیع، شعری که چند جزء داشته باشد و بتوان خواندن آن را از هر جزء آغاز کرد. کلامی را که تدویر در آن به‌کار رفته مُدَوَّر گویند. مدوّر بر دو نوع است: ۱. مُدَوَّر مُتّفق‌الاَرکان، که همۀ اجزای آن بر یک وزن استوارند و آغاز کردن از هر جزئی باعث تغییر وزن نمی‌شود: ای بی‌وفا ـ رحمی بکن ـ بهر خدا ـ بر عاشقان ۲. مُدَوَّر مُختلف‌الارکان، که مجموعۀ اجزای آن بر چند وزن استوار است و آغازکردن از هر جزئی سبب تغییر وزن می‌شود: یار ـ زمن ـ دل ربود ـ باز ـ ز من ـ رخ نهفت..