تصویب و تخطیه
تَصْویب وَ تَخْطَئه
اصطلاحی در اصول فقه. بنابر آن حکم‌الله در هر مسئله‌ای در واقع یکی است و استنباطات صاحب‌نظران در یک مسئله اگر خلاف واقع باشد، مادام که علم به خطای آن نباشد لازم‌الرعایه است، که آن‌را تخطئه (خطاانگاری) گویند. در مقابل تخطئه، تصویب (درست انگاری) است که می‌گوید: حکم‌الله همان چیزی است که فقیه استنباط می‌کند و خارج از آن حکمی نیست. از این نظر تصوّر خطا و اشتباه مردود است. امامیه قائل به تخطئه و اهل سنّت قائل به تصویب‌اند. پیروان تصویب را مُصَوِّبه و پیروان تخطئه را مُخَطِّئه گویند.