توفیق
توفیق
(در لغت به‌‌معنای کارسازی) در اصطلاح متکلمان آن است که خداوند فعل بندگان خود را در مسیری قرار دهد که مورد رضایت اوست. به نظر معتزله و شیعه، توفیق از طریق دعوت بندگان به طاعت ممکن می‌شود و آدمی در تحصیل آن نقش دارد. اما به نظر اشاعره توفیق از طریق خلقِ قدرت طاعت در بندگان به‌وجود می‌آید و به هیچ روی اکتسابی نیست. نیز← لطف