جبت

جِبْت

از اَعلام قرآن. فقط یک‌بار، در کنار طاغوت، به‌کار رفته است (نساء، ۵۱). مفسران برای آن چند معنا قائل‌اند: ۱. هر معبودی که به‌جای خداوند پرستیده شود. ۲. بتی از بت‌های قریش؛ ۳. هر چیزی که خیری در آن نباشد. ۴. برخی محققان برآن‌اند که جبت از واژۀ قبط، اِجبت یا کِبت، (هرسه به‌معنی مصر)، گرفته شده است.