جمع الجوامع
جَمع‌الجَوامِع
تألیف تاج‌الدین عبدالوهاب سُبْکی شافعی، کتابی به عربی، در علم اصول فقه اهل سنت. ترکیبی از شرح مؤلف بر مختصر ابن حاجب و المنهاج است. البته او مطالبی دیگر نیز بر آن‌ها افزوده است. سبکی برای تألیف آن منابع بسیاری را مطالعه کرده است. متنی مختصر اما بلیغ است. مهم‌ترین شرح آن از جلال‌الدین محمد محلی است که به‌نوبۀ خود بسیار مورد توجه قرار گرفت و حواشی بسیار دارد. این شرح حتی متن درسی نیز بوده است. الآیات البینات اثر احمد بن قاسم عبادی، الایجاز اللامع اثر علی بن یوسف غذولی، شرح بدرالدین محمد زرکشی، شرح ابن جماعۀ کنانی، شرح برهان‌الدین ابراهیم بقایی از دیگر شروح آن است. محمد باجوری آن را با نام الفصول البدیعة تلخیص کرد. کسانی چون شهاب‌الدین احمد طوخی آن را به نظم درآوردند. اثری به همین نام در فقه شافعی، اثر سراج‌الدین عمر بن ملقن و ابی سهل زوزنی در دست است.